ညဉ့်ဆိုတေး

ညဉ့်ကိုပွေ့ပိုက်လို့

လရောင်ကို နမ်းရှိုက်လိုက်တေ

စိတ်လိုလက်ရ အတွေးတိနောက်မာ

ချစ်သူက ပန်းချီကားတချပ်ပိုင်

ကောက်ကြောင်းတိုင်းက

ကိုယ့်အတွက် လက်ရာမြောက်နိန်ယင့်

အသက်ရှူသံတိ၏ ပဲ့တင်သံကိုလည်း

ပြန်ကြားနိန်ရေ

ပင်လယ်ပိုင် လှိုင်းထန်နိန်ရေ

နစ်မျောခြင်းထဲမာ

လောင်းချေတစီးပိုင် နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နန့် စီးမျော

ခရီးအဆုံးမာ

အာရုဏ်ဦးကိုလှုပ်နိူး

မျက်လုံးဖွင့်ကြည်လိုက်တေခါ

တညဉ့်စာ အသက်ရှူနှုန်းအတိုင်း

ချစ်ခြင်းတရားစွာ တဖန်နုပျိုလို့။

                           ပန်းသီကြိုး(ရသေ့တောင်)

                           ၂၂-၁၂-၂၀၂၁

ကြယ်ရောင်နန့်လမ်းဖောက်သူများ

ချစ်သူလက်ကိုတွဲလို့

ပွဲခင်းထဲလည်ရဖို့အရွယ်မဟုတ်လား

လူငယ်ချေတိပါ

အဂင့် လူငယ်ချေတိပါရာ

အရွယ်နန့်အပျော်ကိုခေါက်သိမ်း

ချစ်သူကို ခစိမ်းစိမ်းထားလို့

ပရဟိတစိတ်သက်သက်နန့်

မင်းရို့ ပြိုင်တူယိမ်းခကတ်တေ။

အိမ်ပစ်ရွာပစ်အချေတိအတွက်

မင်းရို့က အပျော်နန့်အချိန်ကိုပစ်လို့ မေတ္တာထား

ဒေတရားချေတိကြောင့် 

ခေတ်လူငယ်တိကြားမာ မင်းရို့ပိုလှလားကတ်ယာ။

ကိုယ်ချင်းစာတရားကို

ကိုယ်တိုင်ကြုံမှခံစားရစွာက သာမန်လူတိအလုပ်ရာ

ဘဝဆိုရေ အရှုပ်ထုပ်ထဲမာ

လူတဖက်သားဒုက္ခအတွက်

တတ်နိုင်သမျှစေတနာထားတတ်ဖို့

ရက်ရာဇာ ပြဿဒါးဆိုစွာမရှိ

နှလုံးသားအစစ်မာ စာနာစိတ်ဆိုစွာ

အရိပ်ပိုင်လိုက်နိန်လိမ့်မေ။

အဆိုးနန့်အကောင်းတွဲနိန်ရေ လောကမာ

ဇာပိုင်ဆိုရဖို့လည်း

အလှူခံနန့်ဈီးခ မှားကောက်စွာလည်းတမျိုး

ဇာပိုင်ဆိုရဖို့လည်း

အကူဟန်နန့်မြော့ပြ ဂွကျစွာလည်းတမျိုး...

ဇာပဲဖြစ်ဖြစ်...

လူ့သဘာစရိုက်ကို စိတ်မဆိုးတတ်ကေ 

မင်းရို့အမြတ်ယာယေ။

ကိုယ့်လမ်းကိုယ်လျှောက်ဖို့ 

မင်းရို့နှလုံးသားတိ ကြံ့ခိုင်ဖို့ရာလိုရေ။

                          ပန်းသီကြိုး(ရသေ့တောင်)

                          ၁၉-၁၂-၂၀၂၁

ဟင်းခင်းပြင်ကျောင်းအတွက် စေတီတောင်ပွဲမာတန်ပူလာလှုပ်လို့ ရံပုံငွေရှာသည့် လူငယ်များသို့

တိမ်ရို့၏ဝေဒနာကောင်းကင်

                                       ပန်းသီကြိုး(ရသေ့တောင်)

ရွာကိုအောက်မိရေစိတ်နန့်

ရွာကြားပတ်လို့မရရေအရပ်

တပိုင်တနိုင် အမိုးအကာချေနန့်

ရွာကို အဝီးကထိုင်ကြည့်

ဇာခါလည်း---

ဆိုက်ဘေးရီးယားငှက်တိတောင်

အချိန်မှန်ပြန်နိုင်ကေ

ငါရို့လည်း

တနိတရက်တော့

လရောင်ကိုမော်ကြည့်

ဖောင်တော်ဦးက လပြည့်ညဉ်တိပိုင်

ရှိဟောင်းနှောင်းဖြစ်တိ ပြောကတ်မေ။

ခတ္တနိန်ထိုင်ရာအရပ်မာ

ကိစ္စတိ အပြီးမသတ်နိုင်သမျှ

အနိစ္စတရားကိုရှု...

ကြယ်ရောင်လရောင်နန့်အဖော်ပြု

နီဝင်လာရေအမှောင်အောက်မာ

မသိမသာမှောက်အိပ်လိုက်ရရေညဉ့်တိ...

ဝါရမ်းထုတ်မခံရကေလည်း

ငါရို့တိထွက်ပြီးနိန်ခရေ

ကျည်မသင့်ရာအရပ်မာ 

အသက်တခုအတွက် နိန်တတ်အောင်ကြိုးစား

အခြီခံအရေးသုံးပါးကိုရှု

ဒေထုံးတရားနန့်ကုန်ဆုံးလိုက်ရရေ ရက်တိ...

မုတ်သုတ်အဝင်နောက်ကျရေနှစ်တိပိုင်

နွီရက်တိရှည်လွန်းရေကားယေ

ဆောင်းခိုငှက်တိပိုင်

ခတ္တခိုနားရာအရပ်မာ

ဘဝကို ကြုံရေပိုင် ထိုးထည့်လိုက်ရကေလည်း

အိမ်အပြန်ခရီးအတွက်

ဇကုန်ပျံသန်းလိုက်ဖို့

အတောင်ပံတိရှိရေ...

ရွာနားကလယ်ပြင်တိ

မြရောင်လည်းမသန်း

ရွှေရောင်လည်းမဝင်း 

ယေကေ...

ရာသီတိပုံမှန်ပြောင်းလီယင့်လား

အိမ်အိုချေလည်း ပြိုယင့်မေ

ခြံတာချေလည်း ကြီယင့်မေ

မကြားတကြား လက်ခုပ်သံတိအောက်မာ

မိသားစုအသိုက်ချေတိ

နွယ်သိုင်းခြုံချုပ်လားယာ။

                        ၁၉-၁၂-၂၀၂၁

လွမ်းစိတ်

အသံချေဖြစ်ဖြစ်

ဓါတ်ပုံချေဖြစ်ဖြစ်

အရေးမကြီးပါ

အလွမ်းပြေဖို့ရာအဓိကမလား။

                  ပန်းသီကြိုး(ရသေ့တောင်)

                  ၁၂-၁၂-၂၀၂၁

နှုတ်ကျက်ရအလင်းအမှောင်

အလင်းရောင်လား အမှောင်လား

နှုတ်ခွန်းဖျားကမှုတ်ထုတ်လိုက်တေ

စီးကရက်မခိုးတိပိုင်

သူလည်းဟိုပိုင်ဒေပိုင်

မင်းလည်းဟို‌ပိုင်ဒေပိုင်

ငါ့မာတော့ မိန်းမောသီသပ်

ဘဝဆိုစွာ အရီခြုံကေ လုံရေအမျိုးလားလို့

တွေးကြည့်မိယင့်...

မထူးဇာတ် နန့် အရူးကွက်တိ ဈီးကောင်းရရေခေတ်

ပိုးမျှင်တန်းလန်းနန့်ငါ့အိပ်ခန်းထက်မာ

ကြယ်ရောင်အနမ်းပွင့်ချေတိကတော့

ဆင်းရဲခံဖက်ရတုန်းသိမ့်

သဘာဝ ဆိုစွာ သဘာ ဝလာစွာနန့်ဆိုင်လား

ခေါင်းစားစရာ။

အလင်းရောင်လား အမှောင်လား

နှစ်မျိုးလုံးချစ်ဖို့ကောင်းရေ

ငါထိုင်နိန်ရေ ဂျောင်ချေမာ

နာရီသံတိကို အကျယ်လောင်ဆုံးပြန်ကြားရကေ

ငါ့တာဝန်ကျီယာမဟုတ်လား

လမ်းဖောက်ဖို့လျှောက်ကေ

ပပြောင့်ရာလားလီပါဝေ

ရပ်ကြည့်နိန်ရရေ အရသာဆိုစွာလည်း

နူတ်ကျက်ရထားရေ တေးခြင်းတစ်ပုဒ်ကို

နားထောင်နိန်စွာနန့်တူရေ။

                     ပန်းသီကြိုး(ရသေ့တောင်)

                     ၆-၁၂-၂၀၂၁