နှုတ်ခွန်းဖျားကမှုတ်ထုတ်လိုက်တေ
စီးကရက်မခိုးတိပိုင်
သူလည်းဟိုပိုင်ဒေပိုင်
မင်းလည်းဟိုပိုင်ဒေပိုင်
ငါ့မာတော့ မိန်းမောသီသပ်
ဘဝဆိုစွာ အရီခြုံကေ လုံရေအမျိုးလားလို့
တွေးကြည့်မိယင့်...
မထူးဇာတ် နန့် အရူးကွက်တိ ဈီးကောင်းရရေခေတ်
ပိုးမျှင်တန်းလန်းနန့်ငါ့အိပ်ခန်းထက်မာ
ကြယ်ရောင်အနမ်းပွင့်ချေတိကတော့
ဆင်းရဲခံဖက်ရတုန်းသိမ့်
သဘာဝ ဆိုစွာ သဘာ ဝလာစွာနန့်ဆိုင်လား
ခေါင်းစားစရာ။
အလင်းရောင်လား အမှောင်လား
နှစ်မျိုးလုံးချစ်ဖို့ကောင်းရေ
ငါထိုင်နိန်ရေ ဂျောင်ချေမာ
နာရီသံတိကို အကျယ်လောင်ဆုံးပြန်ကြားရကေ
ငါ့တာဝန်ကျီယာမဟုတ်လား
လမ်းဖောက်ဖို့လျှောက်ကေ
ပပြောင့်ရာလားလီပါဝေ
ရပ်ကြည့်နိန်ရရေ အရသာဆိုစွာလည်း
နူတ်ကျက်ရထားရေ တေးခြင်းတစ်ပုဒ်ကို
နားထောင်နိန်စွာနန့်တူရေ။
ပန်းသီကြိုး(ရသေ့တောင်)
၆-၁၂-၂၀၂၁
No comments:
Post a Comment