လူနိန်ရပ်ဝန်းတိ
ဗရဗွေသတ်နိန်ကျအတိုင်း။
ဒဏ်ရာတိကတော့
ဒယောဆိုးမာ စိုက်ဝင်နိန်ရေ စာချေတိပိုင်
ဇာကိုအရင်နူတ်ရဖို့စွာလည်း...
အဆုံးထိလက်ထိုးနှိုက်ထုတ်လိုက်တိုင်း
ကျန်နိန်ခရေအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုပိုင်
အဆင်မပြေမှုတိက
ကပ်သီကပ်သပ်နိုင်လွန်းရေ။
တရက်လား
တသက်လား
သံသရာတခုလုံးလား
ကိုယ့်လက်ထဲကဒုက္ခစွာ
အကြီးဆုံးအစိတ်အပိုင်းယာလား
ငါကိုယ်တိုင်မဖြေနိုင်ရေမေးခွန်းကို
လူတိုင်းကိုလိုက်မိန်းဖြစ်တေ။
ပန်းသီကြိုး(ရသေ့တောင်)
၂၈-၇-၂၀၂၁
No comments:
Post a Comment