ဆောင်းခိုငှက်ရို့၏ရာသီကြမ်း

ဩရမတောင်တန်းကြီးကိုငေးလို့

အတိတ်ကိုဆွဲထုတ်

မှိုင်းဝီညိုပြာ နိန်ရေတောင်တန်းတစ်လျှောက်

ငါရို့တိ မှီခိုစားသောက်ခရေနိရက်တိုင်းကိုလွမ်းလို့

သက်ပြင်းချမိစွာလည်းအခါခါ...

ငါရို့ဒေသက

စစ်တလင်းဖြစ်

ငါရို့တိက စစ်ဘေးရှောင်ဖြစ်

အစားပြန်မရနိုင်ရေ ရက်တိအတွက်

အလွမ်းရာတတ်နိုင်လို့

ရက်ပြတ်အောက်မိရေ...

ဘဝဆိုစွာ

အဆိုးနန့်အကောင်းပေါင်းလို့စီးရေမြစ်

လီထန်ရီဆန်မာ ကျည်ဆံတိမိုးပိုင်ရွာ

ပြန်လမ်းမမြင်အောင် မှိုင်းချုပ်နိန်လို့

နီသာရေတစ်ရက်

ငါရို့အလွမ်းတိ 

ဖွတ်လို့လှန်းကတ်ဖို့ပဝေ...

ဆယ်ပေပတ်လည်အရိပ်မာ

ကျကျစ်ထွီးနိန်ရရေသောက

ခြံ့နန့်လှောင်ထားရရေ အာသီသရို့ကိုဖွင့်ထုတ်

အနိန်စုတ် သရုပ်ဆောင်အဖြစ်

ဇာတ်ရုပ်တိမပီသ

စာနာစိတ်ဝယ်ထည့်ရဖို့လူတိကတော့

ငါရို့တိကယ်ဆယ်ရေးရလို့ ရွာမပြန်ချင်ယာလို့ပြောရေ

ကိုယ့်အိမ်မာနိန် ကိုယ့်စီးပွားကိုယ်လုပ်

အခြီမပြုတ်သိမ့်ရေ လူတိကပြောရေ

ပြောပတ်စီဖိ

ဆိုပတ်စီဖိ

အနိမ်ခံ အလွမ်းတိလည်း

အချိန်တန်ကေ အိမ်ပြန်ဖို့အတွေးနန့်

ရှင်သန်ခစွာရာ

ဩရမတောင်တန်းကြီးပိုင်

ငါရို့ တင်းခံကတ်မေ

ငါရို့က 

ဆိုက်ဘေးရီးယားအတွေးနန့်

ဆောင်းခိုငှက်တိရာ။

                        ပန်းသီကြိုး(ရသေ့တောင်)

                        ၃၁-၁၂-၂၀၂၁